Smatra se da su terapijski čimbenici grupe univerzalni i da se pojavljuju u svim vrstama grupa bez obzira na ciljeve i metode koje se provode. U radu su opisani terapijski čimbenici: ulijevanje nade, univerzalnost, pružanje informacija, altruizam, korektivna rekapitulacija primarne obiteljske grupe, razvoj socijalnih vještina, imitirajuće ponašanje, interpersonalno učenje, grupna kohezija, katarza i egzistencijalni čimbenici.

Autori razmatraju utjecaj tih čimbenika na proces grupne psihoterapije.

Grupna analiza ili grupna analitička psihoterapija oblik je psihoterapije koja se provodi putem grupe, a uključuje članove i voditelja grupe. Grupa je sama po sebi terapijski čimbenik. Metoda i teorija grupne analize bavi se dinamičkim razumijevanjem ljudskog uma kao društvenog, multipersonalnog fenomena . Metoda kombinira psihoanalitički uvid s uključivnajem socijalnog i interpersonalnog funkcioniranja. Slobodno lebdeća rasprava u grupi predstavlja smislenu komunikaciju na nesvjesnoj razini.

Prema analitičkom konceptu simptomi psihičke bolesti posljedica su oštećenja komunikacije. Sve što se događa u grupi smatra se komunikacijom, prihvaća kao znak, simbol ili poruka te se može dekodirati u odgovarajući jezik i staviti u odgovarajući kontekst.

Psihoanalitička grupna psihoterapija nastoji oživjeti i proraditi traumatska iskustva, objektne odnose, mehanizme obrane, primitivne fantazije i transfer. Na taj način ta metoda liječenja omogućava promjenu odnosa prema sebi i u odnosu na druge. 

Senka Repovečki, Slađana Štrkalj Ivezić, Vedran Bilić