Istraživači su pratili 1230 osoba dobi između 70 i 89 godina koji su osigurali informacije o svojim prehrambenim navikama ranijih godina. Tijekom vremena, njihove kongitivne sposobnosti pratili su liječnici, sestre i neuropsiholozi. Od ukupnog broja sudionika studije, kod njih 940 nisu utvrđeni nikakvi znakovi kognitivnih oštećenja, te su dalje nastavili sudjelovati u studiji. Četiri godine nakon početka studije, otprilike 200 sudionika studije počelo je imati znakove narušavanja kognitivnih sposobnosti.

Rezultati su pokazali da su osobe sa najvišim unosom ugljikohidrata na početku studije imali 1,9 puta veći rizik za razvoj kognitivnih oštećenja u odnosu na one sa najnižim unosom ugljikohidrata. Kod osoba koje su unosile najviše šećera rizik je bio 1,5 puta viši u odnosu na osobe sa najnižim unosom.

S druge strane, osobe sa najvišim unosom masti - u usporedbi sa najnižim - imale su za 42% manji rizik od razvoja kongitivnih poremećaja, a osobe sa najvišim unosom proteina - u odnosu na sobe sa najnižim - 21% manji rizik.

Kada se u obzir uzeo ukupni unos masti i proteina, osobe sa najvišim unosom ugljikohidrata imale su 3,6 puta veći rizik za razvoj kognitivnih oštećenja u odnosu na osobe sa najnižim unosom ugljikohidrata.